Jak po grudzie, czyli pierwsze plany   

    Początkowym krokiem  było wybranie  ciekawej  tematyki  otrzęsin. Padły  pomysły takie  jak:  Koty  w Afryce czy Koty w wojsku, ale ostatecznie wybraliśmy "Koty na wsi". Następnego dnia wyznaczono kilka osób do pomocy w napisaniu scenariusza. Może nie każdy był zadowolony, ale mimo wszystko trzeba było wziąć się do pracy. 

    Nasze przygotowania zaczęły się od ustalenia roli, wymyślenia konkurencji i zorganizowania rekwizytów. Mieliśmy dużo do zrobienia, więc musieliśmy pogodzić się z późnym powrotem do domu, aby wszystko wypaliło. 

    Poważniejsze próby zaczęły się dopiero po dwóch tygodniach, ze względu na obowiązki ucznia i nauczyciela. Ten ważny dla nas dzień nadchodził wielkimi krokami, a my byliśmy daleko w polu. 

  Chcąc nie chcąc każdy musiał podjąć się tego wyzwania. Napięcie towarzyszyło nam przez cały czas, ale atmosferę rozluźnił Nikodem Szczepaniak w stroju krowy i Mikołaj Maćkowiak swoim specyficznym poczuciem humoru ;-). 

   Jednak kiedy na scenę weszli przedstawiciele Oborników Wieśniackich i Gnojowicy Parującej ze sołtysami swoich wsi, wszystko nabrało tempa i działaliśmy na spontanie. Ale czy to dobrze?  

   Jak co roku, mimo długich starań zdarzały się także pomyłki. Między innymi  w konkurencji   "Dojenie rękawiczki" mleko w połączeniu z rękawiczką nie chciały z nami współpracować i przeszkodziły w udoju. Zdeterminowane pierwszaki przedziurawiły wtedy gumowe dojki i udało im się dokonać swego, zdobywając punkty dla swojej wsi i doskonale się przy tym bawiąc.  

  Prawdziwym hitem tego roku okazała się nasza krówka tańcząca z widłami. Zabawne było też wejście wójta (Jana Komasy) i wójtowej (Mai Michalskiej), której mąż zainwestował w samoopalacz i zestaw do tapetowania twarzy. Strój Marceliny Nowak z KGW (Koła Gospodyń Wiejskich) również rozśmieszył pierwszaków i stał się outfitem wsi.  

  Aby obie klasy wyszły ze szkoły zadowolone, odbyła się dyskoteka na ich cześć. Wszystkich zaskoczył energetyczny taniec pana Roberta i pani Edyty oraz romantyczne pląsy sołtysów, pani Marty i Romana Poniedziałków. Dzięki temu wszyscy zakończyli ten dzień z uśmiechem na twarzy. 

  Jesteśmy  dumni  z  faktu, że  mieliśmy okazję  przygotować ostatni  Chrzest Kota i  mamy  nadzieję,  że długo zostanie w pamięci naszych młodszych kolegów. Warto było.

 Martyna Adamczak, Marcelina Nowak, Marcelina Rychła, Kinga Kędziora