Był on oparty na największych przebojach „Czerwonych Gitar”. Po co więc wracać do tamtych lat? Otóż Czerwone Gitary to polski zespół bigbitowy – mocne uderzenie. Był to najpopularniejszy i najważniejszy zespół w historii polskiej muzyki, założony w 1965 roku. Ale utwory „Nie zadzieraj nosa”, „Ciągle pada”, „Takie ładne oczy”, „Anna Maria” czy „Kwiaty we włosach” z miejsca podbijały serce przede wszystkim polskiej młodzieży lat sześćdziesiątych XX wieku. Czy jest to muzyka kilku pokoleń? Ta muzyka żyje w naszej świadomości i w naszych domach, bo znają ją nasi dziadkowie i rodzice. A my? Być może młode pokolenie takiej muzyki nie lubi, nie słucha i nigdy nie zrozumie. Na pewno wielu myśli – ile można wracać do starych przebojów. Nikt jednak nie zaprzeczy, że przedstawione utwory skutecznie oddawały ducha  minionej epoki i nadawały się do tańca. Pytanie tylko, czy współczesna młodzież uzna to za komplement…?